Logika jest anatomią myślenia.

 Czas jest tym, co jest najbardziej cenne, ponieważ jest nieodwracalny. Wszystko, co mija, staje się nieodwracalne, a to, co jest nieodwracalne, jest cenne.

 Granica między naszymi pragnieniami a lękami ma szerokość rzęsy.

 Czym jest człowiek w naturze? Nic w porównaniu z nieskończonością. Wszystko, biorąc pod uwagę harmonię. Nic więcej niż miejsce w próżni w porównaniu z rzeczywistością. Wszystko, biorąc pod uwagę zdolność do myślenia.

 Hipokryzja to hołd, jaki zło składa cnocie.

 Błąd łatwiej można dostrzec niż prawdę, bo błąd leży na wierzchu, a prawda w głębi.

 Człowiek rodzi się jako nic, staje się czymś i umiera znowu jako nic. Co ma zatem sens walcząc przez całe życie, by osiągnąć fałszywe znaczenia?

 Dlatego dla filozofa miejsce to nie jest istotne. Kiedy duch rozbudza się do życia, nie zna przestrzeni i nie potrzebuje jej. Tam, gdzie jest duch, tam jest centrum świata.

 Miłość jest złudzeniem. Dlatego właśnie osoba zakochana
woli pory i miejsca sprzyjające iluzji, dogodne złudzeniom jak zmierzchy zacierające kontury przedmiotów, spotkania przy zamglonym księżycu i świetlisto – mroczne leśne ścieżki.

 Szacunek, to właśnie szacunek powinien być fundamentem budowy nowych znajomości.

 Kiedy filozof odpowiada, przestajemy rozumieć, o co pytaliśmy.