- Nie patrz, nie patrz!
- Spojrzałam.
- Ja też.
Aforyzm jest ostatnim ogniwem długiego łańcucha myśli.
Człowiek – jest tym, co musi być przezwyciężone. Człowiek to linia, tautologiczna linia przejściowa między zwierzęciem a nadczłowiekiem – jest to najwyższe ryzyko, najwyższy obiekt winteresowania się, najwyższa drabina, która ma prowadzić ku poznaniu. Człowiek reprezentuje dramat ku poznaniu.
Myśleć to, co prawdziwe, czuć to, co piękne,
i kochać, co dobre – w tym cel rozumnego życia.
Nasze życie - to walka.
Wszystko, co nas spotyka w życiu, ma swój sens. To, co możemy przyjąć z pokorą, staje się łaską. To, co niezrozumiałe, staje się zadaniem.
Niby dlaczego zabójstwo nie miałoby sprawiać przyjemności? Bóg najwyraźniej to lubi, skoro robi to bez przerwy, a czyż nie jesteśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Jego?
Nie trzeba biegać przez życie po to, by zobaczyć więcej krajobrazów, jakby były tylko obrazami. Wytrzymaj jedno miejsce jak drzewo, rosnące tam, gdzie ziarno lądowało, nie tam gdzie chciało być.
Najtrudniejszym jest znalezienie czegoś, co będzie tak samo oczywiste dla wszystkich. Każdy widzi to, co umieścił on sam w sobie.
Wolnym jest ten, kto nie został zniewolony przez żadną nikczemność.
