Kiedy człowiek zaczyna rozumieć, jak duże są wszechświaty, które są mną, zdaje się, jakby on zmniejszał, a jednak paradox jest taki, że właśnie wtedy zaczyna on być wielki.
Filozoficzny cytat na temat odkrywania siebie i miejsca w wszechświecie. Podkreśla paradoks, że wraz z lepszym zrozumieniem swojego miejsca, człowiek staje się większy mimo poczucia zmniejszania
Czym jest człowiek w naturze? Niczym w stosunku do nieskończoności, wszystkim w stosunku do niczego, pewną środkową wartością między niczym a wszystkim. Niewystarczalnie zrozumiane, to jest coś, bo nie można powiedzieć, że nie jest niczym. Porządnie zrozumiane, to jest nicość, bo wszystko jest tylko marzeniem i mgłą.
Najpierw musisz zrozumieć siebie. Kluczem do zdobycia mądrości jest niepoddawanie się pozorom. Musisz pokazać siłę, aby odrzucić wszystko, co cię ogranicza, a potem przyjąć boskość, która jest twoim prawdziwym dziedzictwem.
Były dwie możliwości: albo stanąć na gruncie ich zasad, albo zawisnąć nad nimi.
Zapłatą za naszą wiarę będzie to, że będziemy to oglądali, w co wierzyliśmy.
(...) Wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi (tylko niewielu o tym pamięta)
Sola ratio perfecta beatum facittylko doskonały rozum czyni człowieka szczęśliwym.
Bo płacz jest czasami tak bezsensowny, że aż potrzebny.
Największym cierpieniem człowieka jest cierpienie, które nie ma sensu. To nie cierpienie jako takie, lecz brak sensu jest tym, co niszczy człowieka.
Ludzka głupota nie zna granic.
Dwie rzeczy napełniają umysł coraz nowym i rosnącym podziwem i czcią, im częściej i trwalej zastanawia się nad nimi: gwiaździste niebo nade mną i moralny praw wewnątrz mnie.
