Nie może istnieć żadna różnica, która nie pociągałaby różnicy gdzie ...

 Czystość i prostota to dwa skrzydła, które uwalniają duszę od ciążących ją układów i pozwala jej wzlecieć do królestwa nieskończoności. Jakżeż wielki jest ten, kto poznał swoją niewielkość!

 “ I znowu był czerwiec – łagodne, długie, wolno gasnące wieczory, wieczory które tak wiele obiecują, że cokolwiek się z nimi zrobi, ma się zawsze wrażenie porażki, zmarnowanego czasu. Nie wiadomo, jak najlepiej je przeżyć. Iść przed siebie, albo może zostać w domu i siedzieć przy szeroko otwartym oknie, tak żeby ciepłe powietrze, nasycone dźwiękami lata, weszło do pokoju i zmieszało się z książkami, z ideami, z metaforami, z naszym oddechem. Ale nie, to także nie jest sposób, to nie jest możliwe. Można ich – tych niekończących się wieczorów – tylko żałować, kiedy już przeminą, kiedy dzień będzie coraz krótszy. Są nieuchwytne. ”

 Prawdziwa wiedza to znajomość przyczyn.

 Istota wieczna jest zawsze skoro jest raz.

 Człowiek to kosmiczna istota, na której zależy cały wszechświat. To niewzruszone jestestwo, esencja, której kryształową czystość zachowuje jedynie w sobie samym. W nim jest pierwiastek Bóstwa, którego nie można zniszczyć, on jest prawdziwym Bogiem, który w sobie samym wszystko dostrzega i wszystko kocha.

 Czym jest prawda? Naznaczonym odciskiem łatwowierności? To, co zwykłe, znanego każdemu uczniowi, zdawkowe na użytek filozofii? Prawda to cel życia, uzyskanie jej jest zwycięstwem.

 Człowiek jest tym, co jest tylko wtedy, gdy się staje czymś innym; jest jednostką, ale taką, która istnieje tylko dzięki społeczeństwu.

 Myśleć to, co prawdziwe, czuć to, co piękne,
i kochać, co dobre – w tym cel rozumnego życia.

 Co jest rozumne, jest rzeczywiste; a co jest rzeczywiste, jest rozumne.

 Błąd jest przywilejem filozofów, tylko głupcy nie mylą się nigdy.