Kto nie mu odwagi nazwać ...
Kto nie mu odwagi nazwać rzeczy po imieniu, tego mogą kiedyś słusznie ukamienować.
Prawdziwe szczęście to harmonia z samym sobą, to stanie na uboczu życia i widzenie, dokąd idzie. To bycie wolnym od niepotrzebnych zmartwień, wyrzutów sumienia, ambicji, zazdrości, nienawiści.
Kto pyta, jest głupcem pięć minut; kto nie pyta, pozostaje nim na całe życie.
Nie zalety ciała i majątek dają szczęście, lecz prawość charakteru i zalety umysłu.
Gorycz zawsze krzyczy głośniej niż satysfakcja z nagrody.
Jesteśmy i nie jesteśmy zarazem - życie jest ciągłą zmianą,jest ciągłym rodzeniem się i śmiercią.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Innymi słowy, jest jedynym stworzeniem, które kieruje własnym bytem. Co to znaczy, że inna rzecz jest taka, jaką jest, możemy dowiedzieć się, obserwując ją. Co to znaczy być człowiekiem, musimy dowiedzieć się z jego własnej historii.
Nie wystarczy dużo wiedzieć, ażeby być mądrym.
Człowiek – jest tym, co musi być przezwyciężone. Człowiek to linia, tautologiczna linia przejściowa między zwierzęciem a nadczłowiekiem – jest to najwyższe ryzyko, najwyższy obiekt winteresowania się, najwyższa drabina, która ma prowadzić ku poznaniu. Człowiek reprezentuje dramat ku poznaniu.
Non omnis moriarnie wszystek umrę.
Świat jest moim wyobrażeniem - to jest prawdą, która ma zastosowanie do wszystkiego żyjącego i świadomego, chociaż człowiek, jako jedyny, jest w stanie dojść do jej sformułowania. Musi to jednak dokonać w głębokiej filozoficznej refleksji.