Sztuka życia - to cieszyć ...
Sztuka życia - to cieszyć się małym szczęściem.
Nic do końca nie zniknie, to jest zasada uniwersalna; 'smierć' to słowo bez sensu, tylko subiektywizm człowieka stwarza pojęcie 'nikczemności’.
Kto pyta, jest głupcem pięć minut; kto nie pyta, pozostaje nim na całe życie.
Wszechświat jest, obok sztuki, najpełniejszą treścią rozmową z samym sobą. Przywołuje w myśli obecność nieobecności, promieniuje w milczeniu, porusza w bezruchu.
Czas, który nas tak szybko więdnie i czyni starymi, jest tylko pół cienia, pół snu, powierzchowna rzecz, jeżeli nie zostanie utrwalony przez jakieś intelektualne lub moralne dzieło, które zdołamy wykonać.
Rozmyślanie o przyszłych nieszczęściach łagodzi je, gdy nadejdą.
Gdybyśmy narzucili ludziom od największego dzieciństwa doświadczenie tylko faktów zmysłów, nigdy nie odkryliby oni prawdy.
Nie ważne jak bardzo byłeś
pijany, ważne że zraniłeś człowieka.
Bo gdy wytrzeźwiejesz on może na Ciebie nie czekać.
Życie jest sztuką umierania.
Dementi to potwierdzenie w formie zaprzeczenia.
Trzeba tak żyć, żeby można było mieć szacunek dla samego siebie.