Nauczając, uczymy się sami.

 Nie ma nic chwalebnego bez cnoty.

 Ważniejsze jest, co ty myślisz o sobie samym, niż to, co o tobie myślą inni.

 Bóg dał nam narzędzia i odkrycie natury rzeczywistości jest naszym własnym zadaniem. Dał nam ostrze, ale my sami musimy je naostrzyć.

 Człowiek nie jest istotą, którą tworzy potrzeba, lecz istotą,którą tworzy pragnienie.

 Świat jest tym, co z niego zrobisz. Jeżeli myślisz, że życie jest pełne cierpienia, to takim ono będzie. Jeżeli myślisz, że świat jest pełen piękna, głębi i możliwości, to to jest świat, który zobaczysz.

 Nie ma niczego na świecie - poza pustką - czego natura nie byłaby w stanie znieść. Stan, który definujemy jako istnienie, jest więc również stanem cierpienia. O zupełnej zgodności z naturą moglibyśmy mówić tylko wtedy, gdyby człowieka nie odczuwało się jako czegoś odmiennego, ale gdyby on sam był naturą.

 Jest tylko jedno źródło pisarstwa - własne doświadczenie.

 Nie odkrywamy prawdy, jedynie zatrzymujemy się na pewnym odcinku poszukiwań. Zawsze za tym, co wiemy, kryje się inna niewiadoma. Jak za horyzontem. Jak dalej w głąb atomów.

 Czas to coś, co najbardziej doceniamy, a mimo to najbardziej trwonimy. Dlatego nie skupiaj się zbytnio na przeszłości i przyszłości, tylko na teraźniejszości, bo tylko ona jest prawdziwa i tylko ona niesie prawdziwe szczęście.

 Czym jest człowiek w naturze? Niczym w porównaniu z nieskończonością, wszystkim w porównaniu z nicością, ciemnym punktem pomiędzy nicością a wszystkim. Nieskończenie daleko od zrozumienia początku i końca, całość rzeczy przekracza nasz rozum niemal tak bardzo, jak mniejszość.