Z możliwego zła nie ma ...
Z możliwego zła nie ma gorszego nad opinię prostaka.
Człowiek z natury dąży do poznania. Dowodem na to jest nasze zamiłowanie do zmysłów; albowiem niezależnie od ich użyteczności czerpiemy z nich przyjemność dla siebie, i mówię tu zdecydowanie o widzeniu, słuchaniu i noszeniu. Przede wszystkim i najwięcej nas satysfakcjonuje to, że przez nie poznajemy i rozumiemy jakiś rodzaj prawdy.
Vanitas vanitatum et omnia vanitasmarność nad marnościami i wszystko marność.
Wielką jest mądrością umieć znosić głupotę innych. – Pitagoras
Wiem, że nic nie wiem.
Człowiek jest dla siebie największą tajemnicą. Jest najbardziej złożonym bytem we wszechświecie, którego strukturę i funkcje zaczęliśmy dopiero delikatnie zgłębiać.
Człowiek jest tym, czym decyduje się być. Nie jest czymś, czym jest, lecz czymś, co sam dla siebie wybiera.
Nie zalety ciała i majątek dają szczęście, lecz prawość charakteru i zalety umysłu.
Życie to ciągłe odejścia i powroty.
Wielu wie dużo, nikt wszystkiego.
Cierpienie może zachodzić, kiedy życie przestaje mieć sens, kiedy stajemy przed pustką i nie czujemy, że nasza egzystencja ma jakąkolwiek wartość. Bez znalezienia głębokiego znaczenia, możemy stać się niewolnikami naszego własnego cierpienia.