Przez całe życie należy się ...
Przez całe życie należy się uczyć żyć i - co może jeszcze bardziej cię zdziwi - przez całe życie należy się uczyć umierać.
Jeden osioł więcej zaprzeczy, niż stu filozofów dowiedzie.
Ciągle powtarzamy sobie, że człowiek, który nic nie robi, marnuje swój czas, a zapominamy, że życie jest zrozumiane tylko przez tych, którzy mają go na tyle, żeby się zatrzymać.
Podążaj za tym, co w tobie autentyczne, albowiem wyświechtana prawda jest gorsza od błędu, który pochodzi od ciebie. Przestań być tam, gdzie twoja prawda nie jest prawdziwa. W ten sposób zniknie twoje nieszczęście.
Ośmiel się być mądrym.
Człowiek, który nie zna niczego poza swoją specjalizacją, traci zdolność myślenia; staje się maszyną, która wykonywała zadanych jej czynności. Nie jest wtedy zdolny do mądrości, bo mądrość domaga się ogólnego zrozumienia świata, a to zrozumienie jest rzeczą, której specjalista nie ma pojęcia.
Życie od śmierci może dzielić naprawdę cienka linia.
Człowiek jest miotany przez los, ale nie żyje bez celu. Zawsze ma coś do zrobienia, ma jakiś cel, jakiś problem do rozwiązania.
Wolność nie polega na prawie do robienia czego chcemy, ale na tym, że nie musimy robić tego, czego nie chcemy.
Wielką jest mądrością umieć znosić głupotę innych. – Pitagoras
Pseudo-romantycy XXI w.:
1. Nie umieją walczyć o siebie samego i obwiniają wszystkich dookoła za swoje niepowodzenia.
2. Zawsze uważają, że lepsze jeszcze przyjdzie i że im się to należy za nic.
3. Nie doceniają tego co mają i zawsze jest im mało.
4. W związku z powyższym - "strasznie cierpią" i nie rozumieją kiedy ktoś im nie współczuje.