Czy [...] my stwarzamy formę, ...
Czy [...] my stwarzamy formę, czy ona nas stwarza?
Być człowiekiem znaczy być odpowiedzialnym.
Nie może istnieć żadna różnica, która nie
pociągałaby różnicy gdzie indziej.
Pytają czy trzeba kochać.O to nie należy pytać, to trzeba czuć.
Czas, który nas tak szybko więdnie i czyni starymi, jest tylko pół cienia, pół snu, powierzchowna rzecz, jeżeli nie zostanie utrwalony przez jakieś intelektualne lub moralne dzieło, które zdołamy wykonać.
Ludzie są wolni, ponieważ są zdolni do mądrości i szlachetności. Wolność nie jest niczym więcej, niż zasługą na to, co najwspanialsze w naturze człowieka.
Jeden odważny, stanowi większość.
Nie mamy dość wolności, by pójść za naszą wolą; nie mamy dość prawa, by pójść za naszym rozumem: idziemy więc za naszymi namiętnościami.
Człowiek jest tylko drobną frakcją tego co może nim być. Jest tylko w niewielkim stopniu zrealizowanym. Jest pękającym, nie znoszącym bólu namiotem, za dużym dla tego, co go zamieszkuje.
Paradoks to przywilej filozofów.
Nigdy nie należy zapominać, że człowiek, który się rozwija, jest już doskonały. O doskonałości mówi się zawsze, jako o stanie, który ma jeszcze nadejść, nigdy natomiast nie mówi się o niej jako o stanie, który już jest, toteż większość ludzi nigdy nie zdoła dojść do doskonałości.