Crede, quod habes, et habeswierz, ...

 Czy to nie smutne, że większość ludzi musi zachorować, by zdać sobie sprawę z cudowności życia? (z książki Świat Zofii)

 Nikt tego nie docenił.
To było smutne.

 Niby dlaczego zabójstwo nie miałoby sprawiać przyjemności? Bóg najwyraźniej to lubi, skoro robi to bez przerwy, a czyż nie jesteśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Jego?

 Mężczyzna nie jest od łechtania kobiecego ego by czuła się spełniona. Jak kobieta jest niedowartościowana to najlepiej trzymać się od takiej z daleka, bo będzie chciała aby cały czas facet zapewniał ją o tym jaka to jest nieskazitelna i wspaniała. Ludzie są tylko ludźmi i nikt nie jest idealny.

 Niektórzy są ludźmi nie z istoty, lecz z imienia.

 Nie ma fakty, tylko interpretacje. A zatem, jest rzeczą niedorzecznością, chcieć utworzyć filozofię 'poza wszelkimi założeniami'.

 Szacunek, to właśnie szacunek powinien być fundamentem budowy nowych znajomości.

 Nieszczęśliwy, kto nigdy nie był nieszczęśliwy.

 Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Inne rzeczy są tym, czym są. Człowiek jest na to za mały; musi być również kimś innym, gdzieś indziej.

 Mamy skłonność do oceniania wszystkiego, co spotykamy, i do porównywania tego z pewnym standardem, który jest ukryty w naszych umysłach; w istocie, jest to norma dla wszystkiego, co myślimy, czujemy i robimy.