"Oj Istoto, zbłądziłeś. Jak się dostałeś tu, do tego zamku? ...

 Człowiek, który zdaje sobie sprawę z tej szczególnej formy zła, jaka panuje w danym czasie i czuje się obezwładniony przez nią, zagląda głęboko we własne serce, szukając natchnienia, a znalazłszy je, przynosi innym.

 Nie tyle boimy się rzeczywistości, ile boimy się tego, jak my ją postrzegamy. A w rzeczywistości, poczucie strachu zawsze pochodzi od nas samych.

 Czasem warto odpuścić, jeżeli chodzi o miłość, czas pokazuje, że lepiej na tym wychodzimy...

 Glupek jest pewny, że ma rację. Mądry człowiek wie o swoich wątpliwościach.

 Życie to krótki przystanek między dwoma nicościami. Trzeba przeto tak je przemierzyć, by nasze zniknięcie z tej ziemi było na tyle płynne, na ile zgodne z harmonią świata.

 Mężczyzna nie zrozumie odwagi kobiety kochanej, a tym bardziej kobiety kochającej. Wtedy, jesteśmy zdolne świat spalić by odratować to co kochamy.

 Rezygnacja jest wyjątkowym szczęściem, jeżeli staje się twoim wyborem, ewoluującym z zrozumienia, a nie przypisywanym ci jako twoje jedynie przeznaczenie.

 "Mam ochotę się wtulić, tak z całej siły, w kogoś, komu mogę zaufać (…) Chciałabym pozostać w tej pozycji wiele, wiele godzin, aż spłynie ze mnie cały gniew, bunt, cały ten cholerny, wielotonowy smutek".

 Człowiek jest marzycielem rzeczywistości, ale jest też dzieckiem tej rzeczywistości, które nie może z niej uciec. Marzenia są jak drzwi, które wydają się zapraszać do innego świata, świata, który jednak nie istnieje, ponieważ jest jedynie odzwierciedleniem naszych lęków, nadziei i pragnień.

 "Nie ma rzeczy niewykonalnych,
są tylko trudne do zrealizowania"