Aforyzm jest ostatnim ogniwem długiego ...

 Człowiek to tylko paproć, rośnie między skałami, w miejscach, do których słońce nie dociera. Rodzi się, rośnie, ginie. Ale potem, do pełnego cyklu potrzeba kilkudziesięciu lat. A wszakże, życie paproci to tylko krótki moment w nieskończoności wszechświata.

 Cnota to kopalnia złota.

 Nie ma nic, co by tak skutecznie pomagało przeżyć wszystko, co zdarza się w życiu jak umiejętność patrzenia na to z dystansu, czyli czysto filozoficzna postawa, która polega na zrozumieniu, jak mało jest ważnych rzeczy.

 "Oj Istoto, zbłądziłaś.
Jak się dostałaś tu, do tego zamku?
Czy jeden z Moich Białych Kruków Cię tu przyprowadził?

A może...
Sprowadza Cię tu do Doktorka Dżumy, jakaś sprawa?"

 ''Nie jesteś w stanie pomóc komuś, kto nie jest gotów przyjąć twojej pomocy.''

 Nadzieja świata leży w dialogu i w przestrzeganiu praw dekalogu.

 Często zadziwia mnie, że dzień trwa tylko zaledwie dwadzieścia cztery godziny, a czasem mija mi dużo więcej czasu na myślenie, niż mi się wydaje.

 Kto każdą chwilę obraca na swój użytek, kto każdy dzień układa jakby swój dzień ostatni, ten ani nie pragnie jutra, ani się go nie lęka.

 Nie trzeba biegać przez życie po to, by zobaczyć więcej krajobrazów, jakby były tylko obrazami. Wytrzymaj jedno miejsce jak drzewo, rosnące tam, gdzie ziarno lądowało, nie tam gdzie chciało być.

 Używaj dnia, jak najmniej ufając przyszłości.