U początku filozofii stoi - ...
U początku filozofii stoi - zdziwienie.
Błądzenie jest rzeczą ludzką, ale dobrowolne trwanie w błędzie jest rzeczą diabelską.
Człowiek jest tym, kim jest. Człowiek jest tym, czym być chce. Gdy zaś mówi się, że człowiek jest tym, czym był, to popełnia się błąd, bo nic nie jest tak ujmujące jak fakt, że człowiek jest tym, czym nie jest.
Bóg nie żyje.
Nie jest rzeczą nieznaną, że to, co jest prawdziwe dla filozofii, może być fałszywe dla mas. Ale to, co istnieje prawdziwie, istnieje dla nauki. To jest zadaniem filozofa ograniczyć fałsz.
Nauczając, uczymy się sami.
Życie jest sztuką wyboru.
Wybierasz, czy żyć z wyrzutami sumienia z powodu wyrządzonego zła?
Czy z satysfakcją z powodu dobrych uczynków uczynionych innym?
Twoje życie, Twój wybór...
1. Jeśli nie dasz z siebie tego, co w tobie najlepsze, świat nie będzie inny.
2. Miejcie odwagę nauczyć nas, że łatwiej jest budować mosty, niż wznosić mury! A wszyscy razem prosimy, abyście od nas żądali kroczenia drogami braterstwa.
3. Przyjaciele, Jezus jest Panem ryzyka, tego wychodzenia zawsze „poza”. Jezus nie jest Panem komfortu, bezpieczeństwa i wygody.
4. Istnieją rzeczywistości, których nie rozumiemy, ponieważ widzimy je tylko przez jakiś ekran - telefonu czy komputera.
5. Kochani młodzi, nie przyszliśmy na świat po to, aby wegetować, aby wygodnie spędzić życie, żeby uczynić z życia kanapę, która nas uśpi.
"-Dlaczego jesteś taka wredna?-spytał.
-Bo to czyni Mnie kimś więcej niż tylko jakimś tam ludzikiem stąpającym po Tym Świecie.-odpowiedziała."
Bo płacz jest czasami tak bezsensowny, że aż potrzebny.
"Oj Istoto, zbłądziłaś.
Jak się dostałaś tu, do tego zamku?
Czy jeden z Moich Białych Kruków Cię tu przyprowadził?
A może...
Sprowadza Cię tu do Doktorka Dżumy, jakaś sprawa?"