Prawda, cierpienie i osiągnięcie

 Nie ma słów, które mogłyby odpowiednio opisać istnienie. Głęboko w teorii przelotnie widzimy naturę rzeczywistości, ale przychodzi moment, gdy musimy zostawić teorię w tyle i tchnąć życie w nasze zrozumienie poprzez bezpośrednie doświadczenie.

 Żyjemy tylko po to, aby poznawać i poznając się rozwijać: życie jest więc jedynym prawdziwym dobrodziejstwem, śmierć natomiast największym nieszczęściem: to ona jest najgorszą z kar, które przewiduje dla zbrodniarzy prawo śmiertelne.

 Życie uczy.
Nie ma trudnych odpowiedzi, na trudne pytania. Najczęściej pierwsza i najbardziej oczywista odpowiedź, okazuje się prawdą.

 Ludzie mają irracjonalną potrzebę sprawowania kontroli.
Nie dosiedli konia, żeby czerpać przyjemność z jazdy.
Nie oswoili psa, żeby stał się ich przyjacielem.
Nie stworzyli samolotu, żeby móc przelecieć nad oceanem.
To wszystko zaczęło się od jednego - kontroli.
Kiedy tracisz kontrolę, wszystko zaczyna się sypać.

 Komu tysiące lat nie mówią nic, niech w ciemności niewiedzy żyje z dnia na dzień.

 Dużo to nie znaczy dobrze, ale dobrze znaczy dużo.

 Większość ludzi, jak nie wszyscy, co prawda nie poświęcają dużo czasu myśleniu o problemach dotyczących podstawowych prawd na temat swego „ja” i świata

 Gdyby nie było śmierci, życie nie wydawałoby nam się takie piękne.

 Śmiech jest afektem, którego źródłemjest nagła przemiana napiętego oczekiwania w nicość.

 Świat, który widzimy, że istnieje, jest tylko jednym z licznych aspektów prawdy, nie większym niż świat w naszych marzeniach.