Nie wystarczy znać rzeczywistość, trzeba jeszcze wiedzieć, co z nią zrobić, jak ją dzielnie i twórczo przekształcać, jak z siebie samego czynić człowieka.
Cytat filozoficzny Jana Pawła II na temat podejścia do rzeczywistości i twórczego zmieniania jej.
Kto każdą chwilę obraca na swój użytek, kto każdy dzień układa jakby swój dzień ostatni, ten ani nie pragnie jutra, ani się go nie lęka.
Nie jesteśmy tym, co wiedzą o nas inni. Nie jesteśmy nawet tym, co sami o sobie wiemy. Jesteśmy tym, co sami o sobie myślimy.
Ciężko żyć bez Ciebie,
ciężko mieszkać w niebie.
Spoglądać z daleka,
na swego człowieka.
Każde twierdzenie filozofa daje się zbić z taką samą łatwością, z jaką można go dowieść, nie wykluczając powyższego twierdzenia.
Wiedza, którą posiadam, nie jest prawdą; prawdą jest tylko to, czego jestem pewien. A tego istnieje mało. Mam dużo wątpliwości. Moja natura skłania mnie do wątpienia.
Kiedy umiera twój przyjaciel, niech twoje oczy nie będą suche, ale niech także nie stają się morzem. Łzy tak, ale płacz nie.
Według mitologii greckiej, ludzie zostali pierwotnie utworzeni z czterema ramionami, czterema nogami, i głową o dwóch twarzach. Obawiając się ich mocy, Zeus podzielił ich na dwie odrębne części, skazując ich na spędzenie swojego życia w poszukiwaniu drugiej połowy.
Dwa są warunki kardynalne szczęścia: pierwszy - znosić głupotę złych ludzi, drugi - znosić złośliwość głupców.
Nie ma godniejszej rzeczy od cnoty.
Ludzie domagają się wolności myśli jako rekompensaty za wolność myśli, której nie są w stanie znieść.
