Nie ma nic słodszego nad ...

 Człowiek nie jest istotą, którą tworzy potrzeba, lecz istotą,którą tworzy pragnienie.

 Istnienie człowieka jest niewytłumaczalne,
jest twórczym dziełem jego własnej twórczości.

 Świat to moje wyobrażenie. To jest pojęcie, które w celu zrozumienia musi być toczyło jak mantrę. Każdy człowiek, każde zwierzę, każda cząstka materii - wszystko to jest moim wyobrażeniem.

 Wiem, że nic nie wiem.

 Czyż nie jest dziwne, że odczłowieczenie przybiera postać luksusu, kiedy leżymy na brzuchu, a postać terroryzmu, kiedy leżymy na plecach?

 Ten tylko jest mędrzcem, kto wie, czego nie wie. Wielu natomiast sądzi, że jest mądrych, mimo iż głęboko w to nie wierzą.

 Kiedyś ktoś mnie zapytał: Co dla Ciebie w życiu jest najtrudniejsze? Odpowiedziałam, nie wiem.
Że chyba nie ma takiej rzeczy. Teraz już umiem odpowiedzieć na to pytanie. Gdy dziś mnie zapytacie co jest dla mnie najtrudniejsze, odpowiem:
Najtrudniej w życiu patrzeć jest w oczy ukochanej osoby i widzieć pustkę. Zupełnie nic. Obojętność, zero tęsknoty. Najtrudniej czuć że się ją kocha całą sobą i wiedzieć że bez niej nie można żyć ale ona bez Ciebie jest szczęśliwa. Najtrudniej kochać bez wzajemności. Tak. Tak bym odpowiedziała.

 Istnieje tylko jeden rzeczywisty heroizm: zobaczyć świat takim, jakim jest i go kochać. Świat talentów, cierpień i szans.

 Dwa są źródła poznania; wcześniejsze - to poznanie wyrazów,późniejsze - to poznanie rzeczy.

 Każdy jest kowalem swego szczęścia.