Lubię groby i cmentarze, ale nie podczas pogrzebów.

 Żeby "człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem, żeby bardziej "był", a nie tylko więcej "miał" - ażeby poprzez wszystko, co "ma", co "posiada", umiał bardziej i pełniej być człowiekiem - to znaczy, żeby również umiał bardziej "być" nie tylko "z drugimi", ale także i "dla drugich".

— Jan Paweł II

 Nie przejmuj się ludźmi, którzy odeszli, ponieważ ci, którzy na prawdę powinni być w Twoim życiu wejdą w nie z butami i zostaną do końca

 Z każdym następującym dniem moje myśli i marzenia wydają się być obrazem gasnących emocji związanych z blednącymi wspomnieniami. Powoli zagłębiam się w otchłań nicości mając przed oczyma tylko niewyraźne kontury dawnych zapierająch dech chwil i emocji. Wszystko co mam, wszystkie uczucia, płoną i obracają sie w pył. Pył, który rozwiewa nieubłaganie płynący czas. Nie chcę zapomnieć, nie chcę też pokryć się kurzem zapomnienia ...

 Życie składa się z szeregu chwil, z których każda jest podróżą do kresu.

 Pierwszym warunkiem szczęścia jest rozsądek.

 Serce ma swoje racje, których rozum nie zna.

 Jeśli nikt mnie o to nie pyta, to wiem. Jeśli chcę to wytłumaczyć tego, kto pyta, to już nie wiem

 Dużo to nie znaczy dobrze, ale dobrze znaczy dużo.

 Tylko ten widzi prawdę, kto sam przemyśla sprawy od podstaw, bez względu na to, co o nich inni mówią. Filozofia to sztuka myślenia dramatycznie, z odwagą, z ryzykiem przełomowego odkrycia, a nie powtarzanie cudzych myśli.

 Nie doświadczamy natury bezpośrednio, lecz tylko przez pryzmat naszych umysłów, nasze zrozumienie jej jest więc koniecznie subiektywne. To nie jest rzeczywistość sama w sobie, ale tylko nasze zrozumienie jej, co jest znane. Ta teoria została nazwana 'idealizm transcendentalny'.