
Nie mogę zdzierżyć, gdy ludzie okłamują samych siebie!
Nie mogę zdzierżyć, gdy ludzie okłamują samych siebie!
Żaden człowiek nie jest wystarczająco mądry sam z siebie, tak jak nikt nie jest wystarczająco niewiniątkiem aby zrozumieć istotę bytu, zagadkę iskry boskiej obecnej w nas.
Nie dostrzegamy, co dzieje się tu i teraz, ale dostrzegamy to, co już się wydarzyło i co dopiero ma się wydarzyć. Mijają nas nieuchwytne, bezpowrotne chwile istnienia, które nie wrócą.
Carpe diem(chwytaj dzień)korzystaj z każdego dnia.
Impares nascimur, pares morimurrodzimy się nierówni, umieramy równi.
Większość ludzi jest tak szczęśliwa, jak zdecyduje się być. W rzeczywistości jest w nas dziwna skłonność do zamieniania naszego nikogo na kogoś.
Czym jest człowiek w naturze? Nic wobec nieskończoności, wszystko wobec nicości, środek między niczym a wszystkim.
Życie to ciągłe odejścia i powroty.
Wypada każdemu dążyć do tego, żeby nie tylko jaźń, ale całe swoje życie stawało się aktem refleksji - żebyśmy zawsze byli niemal obserwatorami naszej egzystencji, żebyśmy stali się nie tylko aktorami, ale reżyserami i krytykami własnej historii.
Być szczęśliwym - tego trzeba się uczyć.
Istota wieczna jest zawsze skoro jest raz.