Refleksja nad Prawdą

 Czystość i prostota to dwa skrzydła, które uwalniają duszę od ciążących ją układów i pozwala jej wzlecieć do królestwa nieskończoności. Jakżeż wielki jest ten, kto poznał swoją niewielkość!

 Nie zawsze się traci, kiedy się zostaje pozbawionym czegoś.

 Jest tylko jeden sposób, aby czuć się dobrze: należy nauczyć się być zadowolonym z tego, co się otrzymało, a nie dążyć do tego, czego akurat nie ma.

 “ I znowu był czerwiec – łagodne, długie, wolno gasnące wieczory, wieczory które tak wiele obiecują, że cokolwiek się z nimi zrobi, ma się zawsze wrażenie porażki, zmarnowanego czasu. Nie wiadomo, jak najlepiej je przeżyć. Iść przed siebie, albo może zostać w domu i siedzieć przy szeroko otwartym oknie, tak żeby ciepłe powietrze, nasycone dźwiękami lata, weszło do pokoju i zmieszało się z książkami, z ideami, z metaforami, z naszym oddechem. Ale nie, to także nie jest sposób, to nie jest możliwe. Można ich – tych niekończących się wieczorów – tylko żałować, kiedy już przeminą, kiedy dzień będzie coraz krótszy. Są nieuchwytne. ”

 Najważniejszym i najtrudniejszym zadanym jest odnaleźć sens życia. Bez tego poczucia nie mamy podstaw, aby istnieć. Bez sensu, życie nie ma dla nas żadnej wartości.

 Człowiek, który myśli zbyt dużo, żyje zbyt mało. Myśl nabiera wartości tylko na tle czynów, a życie, które spędza się na ciągłym rozmyślaniu, to życie stracone, zimne i bezużyteczne jak martwy kamień.

 Drogi mi Platon, drogi Sokrates, ale jeszcze droższa prawda.

  -Nie, tego nie zdołają osiągnąć - powiedziała wreszcie. - Akurat to jedno jest niemożliwe. Mogą cię zmusić, żebyś mówił co chcą, absolutnie wszystko, ale nie uda im się sprawić, abyś uwierzył we własne kłamstwa. Przecież nie mają dostępu do twojego mózgu.

 Nadprzyrodzone jest tylko to, co nie podlega obserwacji.

 Czy [...] my stwarzamy formę, czy ona nas stwarza?