Ludzie, którzy zbytnio przypisują swoje istnienie innym, z czasem przestają istnieć dla siebie. Stają się cieniem, echo czyimś życiem, a nie sobą samym.
Niby dlaczego zabójstwo nie miałoby sprawiać przyjemności? Bóg najwyraźniej to lubi, skoro robi to bez przerwy, a czyż nie jesteśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Jego?
Mędrcy głoszą, że prawda to powątpiewanie.
Kogo bóg chce zgubić, temu wpierw rozum odbiera.
Najniebezpieczniejszym człowiekiem jest ten, który rozumie świat, ale nie rozumie siebie. Żaden naukowiec, niezależnie od swojego geniuszu, nie będzie w stanie zrozumieć świata, dopóki nie zrozumie siebie. Jest to podstawowe prawo natury i klucz do odkrywania największych tajemnic świata.
Człowiek jest tylko drobinką w nieskończonym wszechświecie. Ale jest w nim coś, co go wywyższa ponad gwiezdne niebo - jego umysł, zdolność do refleksji, do poznawania prawd, które kierują wszechświatem i do szukania sensu jego istnienia.
Nic nie jest niedostępne dla nieśmiertelnych.
Są serca, co żal w sobie noszą.
Są usta, co o nic nie proszą.
Są ludzie, co dumę swą mają,
dramatu losu poznać nie dają.
Są źli, co nie znają dobrego.
Są dobrzy, co nie znają złego.
I uśmiechnięci, choć w oczach cierpienie,
z tęsknotą czekają na własne zbawienie.
Świat kolorowy jest pokręcony.
Nie ważne z której to patrzysz strony.
Wszystko choć piękne. to bardzo złudne.
Poznać cel życia, jakież to trudne.
Nie jesteśmy w stanie obejść się bez idei rzeczy, które oznacza, że zawsze ograniczamy rzeczywistość do tego, co dla nas wygodne, lub co najwyżej do tego, co jesteśmy w stanie zrozumieć.
Sola ratio perfecta beatum facittylko doskonały rozum czyni człowieka szczęśliwym.
