Marzenie jest naturalnym stanem
i niewątpliwą potrzebą umysłu ludzkiego. I nie tylko u ludzi młodych i sentymentalnych.
Jednakże nie zawsze jest możliwe: to, co istnieje, działa silniej
od tego, co nie istnieje, teraźniejszość jest na ogół silniejsza od wspomnień i marzeń. Życie praktyczne zmusza nieustannie, by skupiać się na nim i reagować
na nie, jeśli nie chcemy utracić swego stanu posiadania.
Jedyny dramat człowieka to brak stosunku do wieczności, do tajemnicy bytu.
Kto nie był ani razu człowiekiem, temu człowiek nic nie pomoże.
Zagadnienie bytu nie zyskuje na powabie w wyniku pominięcia pytań humanistycznych. Ono za to gubi się, gdy te pytania zamilkną.
Niektórzy ludzie tak wstydzą się samego siebie i nienawidzą swej osobowości, że wolą być tym drugim po alkoholu.
Dobrze spełniać to, co ode mnie zależy, a dobrze spełniać to, co ode mnie nie zależy - oto jest cała doskonałość i źródło prawdziwego szczęścia na świecie.
To be or not to be, that is the question.Być albo nie być. Oto jest pytanie.
Każdy, kto chce władać państwem, narodem, Kościołem czy rodziną, musi naprzód nauczyć się władać sobą.
Jeżeli kochasz życie, nie trać czasu, bo z czasu składa się życie.
Gdybyśmy mieli jasne i zdrowe pojęcie o rzeczywistości naszego istnienia i postaci świata, tożsamość tej postaci ze stanem snu wydawałaby nam się zupełnie niewątpliwa.
