Nieszczęśliwy, kto nigdy nie był ...

 My i nasze czyny jesteśmy dłużnikami śmierci.

 Szacunek, to właśnie szacunek powinien być fundamentem budowy nowych znajomości.

 Mądry jest nie ten, który martwi się z powodu niedostatku, lecz ten, który cieszy się z tego co ma.

 Skłonności do próżnowania trzeba przezwyciężyć pracą.

 Chrześcijanin musi być w każdej chwili gotów na dwie rzeczy: na przyjęcie Komunii świętej i na śmierć.

 Człowiek, który zdaje sobie sprawę z tej szczególnej formy zła, jaka panuje w danym czasie i czuje się obezwładniony przez nią, zagląda głęboko we własne serce, szukając natchnienia, a znalazłszy je, przynosi innym.

 Cierpienie, choć jest objawem niewydolności i porażki życia, jest jednocześnie warunkiem jego najwyższego rozwoju. Dopiero ono uwalnia całą głębokość i siłę duszy. Dlatego życie bez cierpienia jest tylko powierzchowne, płaskie, niewyraźne.

 Żyjemy tylko po to, aby odkrywać piękno. Reszta to albo tajemnica, albo frustracja, albo wyniszczenie w poszukiwaniu prawdy. Moja cała rola - moja misja - to przeniesienie harmonii, której Boże tajemnice są pełne.

 Film, powiedzmy, filozofia - to jest ciężka praca. Chodzi o Janie Pawle, żeby zrozumieć człowieka trzeba go znać, a żeby go poznać, trzeba umieć go miłować.

 Człowiek jest tylko drobną frakcją tego co może nim być. Jest tylko w niewielkim stopniu zrealizowanym. Jest pękającym, nie znoszącym bólu namiotem, za dużym dla tego, co go zamieszkuje.