Co to znaczy: „prawdziwe”? Jak możesz zdefiniować „rzeczywistość”? Jeśli mówisz o tym, co możesz poczuć, co możesz powąchać, spróbować lub zobaczyć, to rzeczywistość jest tylko elektrycznymi impulsami interpretowanymi przez twój mózg.
Życie to seria naturalnych i spontanicznych zmian. Nie opieraj się im - to tylko stwarza cierpienie. Pozwól rzeczywistości być rzeczywistością. Rzeczy po prostu są. Spontaniczność jest metodą naturalnej zmiany i jest to jedyna rzecz, której nie można zamienić niczym innym.
Najważniejszym i najtrudniejszym zadanym jest odnaleźć sens życia. Bez tego poczucia nie mamy podstaw, aby istnieć. Bez sensu, życie nie ma dla nas żadnej wartości.
Często zadziwia mnie, że dzień trwa tylko zaledwie dwadzieścia cztery godziny, a czasem mija mi dużo więcej czasu na myślenie, niż mi się wydaje.
Kiedy myślisz, że rozumiesz coś w naturze to oznacza, że przyswoiłeś sobie pewien model - językowy, matematyczny czy teoretyczny. Ale model to model, a nie rzeczywistość. Wciąż jesteś wewnątrz swojego umysłu, nie zaś w rzeczywistości.
Nie tyle boimy się rzeczywistości, ile boimy się tego, jak my ją postrzegamy. A w rzeczywistości, poczucie strachu zawsze pochodzi od nas samych.
Jakże daleko jest od poznania Boga do kochania Go
Aforyzmy są dowcipami filozofii.
Cierpienie może zachodzić, kiedy życie przestaje mieć sens, kiedy stajemy przed pustką i nie czujemy, że nasza egzystencja ma jakąkolwiek wartość. Bez znalezienia głębokiego znaczenia, możemy stać się niewolnikami naszego własnego cierpienia.
Człowiek jest dla siebie największą tajemnicą. Jest najbardziej złożonym bytem we wszechświecie, którego strukturę i funkcje zaczęliśmy dopiero delikatnie zgłębiać.
Czasami ceni się kogoś za bardzo, aby można go było pokochać.
