"Naszym największym przekleństwem jest samotność oraz owoc egoizmu"

 To, co jest niepojęte, nie istnieje dla człowieka. I to jest moja filozofia: jesteśmy częścią Wszechświata, a nie jego obserwatorami. Każda gwiazda, planeta i żyjący na niej organizm; duch, atomy, każda cząstka materii jest jedną i tą samą rzeczą: Wszechświatem.

 Być człowiekiem, to czuć, kładąc swoją cegłę, że bierze się udział w budowaniu świata.

 Aby dowiedzieć się, co ludzie
naprawdę myślą, trzeba zwrócić
większą uwagę na to, co robią,
niż na to, co mówią.

 Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Największą zasługą filozofii jest to, że pokazuje nam, iż to, co wydaje nam się oczywiste, wcale nim nie jest.

 Błądzenie jest rzeczą ludzką, ale dobrowolne trwanie w błędzie jest rzeczą diabelską.

 Życie jest tragedią dla tych, którzy czują, a komedią dla tych, którzy myślą. Jest to walka między tym, co czujemy, a tym, co wiemy. Człowiek nie jest stworzony do rozumienia życia, ale do życia.

 Trzeba dla innych żyć, jeśli sami chcemy żyć.

 Wszystko, co dobre, pochodzi od naszej wewnętrznej wolności. Ludzie nie mogą schować tej wolności, chociaż często próbują to zrobić. Pokazują swoją wartość, odnosząc sukcesy, spełniając marzenia. Ale te rzeczy nie definiują nas. Najważniejsze jest to, jak wybieramy żyć, jakie wybory robimy i jak postępujemy po tego wyboru.

 Nie zdajemy sobie sprawy, jak bardzo świadomość kształtuje naszą percepcję świata, kiedy jesteśmy we wnętrzu niej. Musimy wyjść poza naszą własną świadomość, aby zobaczyć, jak bardzo jest ona ograniczona.

 Zawsze, kiedy coś może zostać zrobione efektywnie i ekonomicznie, natura to czyni. Gdy cytologia informuje nas o substancji pod nazwą plazma, musimy to interpretować jako oznakę, że takie substancje jak plazma są najbardziej odpowiednie do celów natury. W przeciwnym razie nie istniałyby.