Filozofia o naturze człowieka

 Ludzie są z natury egoiści, zorientowani na własne dobro. Jednak miłość społeczna jest podstawą cywilizacji i niewłaściwe jest, by zaniedbywać dobro swojego sąsiada. Choć trudno jest zbalansować te skłonności, to jest to podstawa moralności.

 Najgłębszym przejawem mojej wolnej woli jest możliwość odmowy istnienia. Życie i śmierć to nie dwa przeciwstawne stany, lecz dwa etapy tego samego stanu.

 Czy może istnieć coś takiego jak miejsce, w którym nie ma nic? Czy nie jest tak, że to miejsce, w którym nie ma nic, musi teoretycznie zawierać coś, co pozwala stwierdzić, że tam nic nie ma?

 Zrozumienie istoty wszystkiego zaczyna się od zrozumienia siebie. To nie oznacza zrozumienie fizycznej osoby, ale zrozumienie naszej istoty emocjonalnej, umysłowej i duchowej.

 Doskonałość jest celem który ciągle się zmienia. Można dążyć nigdy się nie osiągnie.

 Chciałem zmienić świat. Doszedłem jednak do wniosku, że mogę jedynie zmieniać samego siebie.

 Człowiek rodzi się jako nic, staje się czymś i umiera znowu jako nic. Co ma zatem sens walcząc przez całe życie, by osiągnąć fałszywe znaczenia?

 Boże, daj mi wewnętrzny spokój, abym przyjął rzeczy, których nie potrafię zmienić;daj mi odwagę, abym zmienił rzeczy, które mogę zmienić,i daj mi mądrość, abym rozróżnił pierwsze od drugich.

 Zrozumienie jest rzeczą niezmiernie trudną, ale bardzo cenną. Wiedza to bowiem zrozumienie, a zrozumienie to dostrzeżenie istoty rzeczy, dostrzeżenie prawdy, która jest niezwykle wartościowa. Bez zrozumienia nie możemy naprawdę doświadczać, nie możemy naprawdę żyć. Wiedza bez zrozumienia jest męcząca, pusta i bezużyteczna.

 Wszystko co doskonałe jest rzadkie.