
Wciąż mówisz, ale jesteś niezauważony. Krzyczysz, a oni i tak ...
Wciąż mówisz, ale jesteś niezauważony. Krzyczysz, a oni i tak nie słyszą. Wewnętrzny ból cię niszczy. Jeżeli to miłość to po prostu jej nie chcę.
Życie to poszukiwanie stałości w zmienności, usiłowanie zrozumienia, potrzeba miłości, wartość pamięci, cierpienie z powodu przemijania, doświadczenie samotności i zdumienie nad tajemnicą bytu. Przy tym wszystkim trzeba mieć jakiś dystans, rozumieć groteskę bytu, umieć się śmiać.
Bo strach to nic innego jak zdradziecka odmowa pomocy ze strony rozumowania.
Życie jest sztuką umierania.
Ja was uczę nadczłowieka. Człowiek jest czymś, co pokonanym być powinno.
Trzeba całego życia by nauczyć się żyć.
Czas jest tym, co jest najbardziej cenne, ponieważ jest nieodwracalny. Wszystko, co mija, staje się nieodwracalne, a to, co jest nieodwracalne, jest cenne.
Sedno ludzkiej kultury polega na wyzwoleniu się od strachu poprzez zrozumienie. Lecz zrozumienie to co innego niż wyjaśnienie. Wyjaśnienie to wyjaśnienie. Zrozumienie to zrozumienie.
Tak bardzo pragnę, żeby strach przed, dobrą decyzją mnie opuścił, niestety on nie chce odejść...
Jest tylko jeden sposób, aby czuć się dobrze: należy nauczyć się być zadowolonym z tego, co się otrzymało, a nie dążyć do tego, czego akurat nie ma.
Mała rzecz staje się gorszą, jeśli ją zdefiniować.