,,Żaden dzień się nie powtórzy, nie ma dwóch podobnych nocy, ...

 Filozofia nie jest teorią, ale działaniem. Czyjś nie jest filozofem, jeśli tylko spekuluje na temat natury rzeczywistości, systemów, a nie filozofuje wobec natury rzeczywistości, systemów. Przede wszystkim, będzie filozofem ten, kto potrafi żyć w zgodzie z naturą rzeczywistości, systemów.

 Człowiek – jest tym, co musi być przezwyciężone. Człowiek to linia, tautologiczna linia przejściowa między zwierzęciem a nadczłowiekiem – jest to najwyższe ryzyko, najwyższy obiekt winteresowania się, najwyższa drabina, która ma prowadzić ku poznaniu. Człowiek reprezentuje dramat ku poznaniu.

 Najbogatszy jest ten, co na najmniejszym poprzestaje.

 Cóż nam bowiem pozostało z tych długich, bezkresnych przestrzeni, które przemierzaliśmy w defiladach, procesjach, pielgrzymkach, krucjatach i wyprawach, jeśli nie ten niewielki punkt w przestrzeni, który jestem ja sam, ja, ten jedyny punkt, na którym skupia się i koncentruje cała masa mojej świadomości rzeczywistości.

 Bycie i rzeczywistość to nie to samo. Różnica ta sprawia, że prawda nie jest ani zrozumiała, ani poznawalna. Wszelka nauka jest zawsze jedynie pewnym przybliżeniem. Czym więcej się dowiadujemy, tym więcej jest tego, czego nie wiemy.

 Życie to sztuka rysowania bez możliwości wymazania. Musimy starać się rysować jak najlepiej, nie zwracając uwagi na drobne błędy.

 Wiadomo tylko jedno, że nic nie wiadomo. Nawet to powiedzenie może być przekłamane.

 Nie wystarczy zdobyć mądrość, trzeba ją potem używać. Rozsadek nie zawsze idzie ze sprytem, podobnie jak najszlachetniejsze wino nie zawsze pochodzi z największych winnic.

 Jeden osioł więcej zaprzeczy, niż stu filozofów dowiedzie.

 Ja nie umieram; ja wstępuję do życia.