Kto zna swoją głupotę, nie ...

 Jesteśmy i nie jesteśmy zarazem - życie jest ciągłą zmianą,jest ciągłym rodzeniem się i śmiercią.

 Jeden odważny, stanowi większość.

 Największe zło to tolerować krzywdę. Każdy prowadzi jakąś kalkulację, którą nazywamy nadzieją.

 Kto ma przeciwko sobie głupców, zasługuje na zaufanie.

 Świadomość człowieka jest nieskończoną zdolnością do odzwierciedlania świata, a jednocześnie bezkresnym wnętrzem, które nie ma granic i które sam człowiek musi wypełnić swoim duchem.

 U początku filozofii stoi - zdziwienie.

 Jestem, ponieważ myślę. Myślę, więc jestem istotą. To jestem ja, co myśli i pragnie, jestem ja, co bytuje. Myśl jest zaczątkiem mych snów, jest początkiem mojego bytu.

 Czym jest człowiek w naturze? Nic wobec nieskończoności, wszystko wobec nicości, środek między niczym a wszystkim.

 Granice mojego języka oznaczają granice mojego świata. Cokolwiek jest, jest prawdziwe. Cokolwiek jest prawdziwe, musi dać się wyrazić.

 Czy może istnieć coś takiego jak miejsce, w którym nie ma nic? Czy nie jest tak, że to miejsce, w którym nie ma nic, musi teoretycznie zawierać coś, co pozwala stwierdzić, że tam nic nie ma?