
"-Dlaczego jesteś taka wredna?-spytał. -Bo to czyni Mnie kimś więcej ...
"-Dlaczego jesteś taka wredna?-spytał.
-Bo to czyni Mnie kimś więcej niż tylko jakimś tam ludzikiem stąpającym po Tym Świecie.-odpowiedziała."
Niektórzy są ludźmi nie z istoty, lecz z imienia.
Życie jest krótkie. Wolność jest jej częścią. Czas jest esencją. Zobaczyć prawdziwe piękno, to zrozumieć, czym jest życie. Nie pozwól, aby bycie silnym przeszkodziło Ci w byciu mądrym.
"Oj Istoto, zbłądziłaś.
Jak się dostałaś tu, do tego zamku?
Czy jeden z Moich Białych Kruków Cię tu przyprowadził?
A może...
Sprowadza Cię tu do Doktorka Dżumy, jakaś sprawa?"
Duch i uczucie formują się w czasie rozmowy.
Nie zawsze się traci, kiedy się zostaje pozbawionym czegoś.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Największą zasługą filozofii jest to, że pokazuje nam, iż to, co wydaje nam się oczywiste, wcale nim nie jest.
Każdy z nas nosi w sobie jakieś okaleczenie i jakąś ranę. Jest to rana naszej własnej samotności, od której usiłujemy uciec za pomocą wzmożonej działalności, telewizji i tysiąca innych rzeczy.
Nie ma niczego na świecie - poza pustką - czego natura nie byłaby w stanie znieść. Stan, który definujemy jako istnienie, jest więc również stanem cierpienia. O zupełnej zgodności z naturą moglibyśmy mówić tylko wtedy, gdyby człowieka nie odczuwało się jako czegoś odmiennego, ale gdyby on sam był naturą.
Jak posiada się prawo do myślenia, tak również prawo do zdziwienia i pytania się.
Człowiek, spostrzegając coś oczami, dowiaduje się tylko o tym, co jest daleko od siebie. Nie widzi siebie samego. Człowiek jest dla samego siebie najtrudniejszym do poznania obiektem.