"-Dlaczego jesteś taka wredna?-spytał. -Bo to czyni Mnie kimś więcej ...

 Cnota to kopalnia złota.

 Impares nascimur, pares morimurrodzimy się nierówni, umieramy równi.

 Błąd leży w pośpiechu.

 Ciężko żyć bez Ciebie,
ciężko mieszkać w niebie.
Spoglądać z daleka,
na swego człowieka.

 Jeżeli nawet życie ludzkie jest bezcenne, postępujemy zawsze tak, jakby istniało coś, co jest więcej warte niż życie ludzkie... Ale co?

 Nie ma godniejszej rzeczy od cnoty.

 Człowiek rodzi się jako nic, staje się czymś i umiera znowu jako nic. Co ma zatem sens walcząc przez całe życie, by osiągnąć fałszywe znaczenia?

 Człowiek nie tylko ma wiele pytań, lecz także sam jest pytaniem.

 Decyzje o tym, co jest realne, a co nie, zależą od naszej teorii o istnieniu. Takie decyzje są trudne, ponieważ należy zrozumieć, że istnienie nie jest oczywistym faktem, a ci, którzy traktują je jako takie, popełniają błąd metafizyczny.

 Istnienie człowieka jest niewytłumaczalne,
jest twórczym dziełem jego własnej twórczości.