Kiedyś ktoś mnie zapytał: Co dla Ciebie w życiu jest najtrudniejsze? Odpowiedziałam, nie wiem.
Że chyba nie ma takiej rzeczy. Teraz już umiem odpowiedzieć na to pytanie. Gdy dziś mnie zapytacie co jest dla mnie najtrudniejsze, odpowiem:
Najtrudniej w życiu patrzeć jest w oczy ukochanej osoby i widzieć pustkę. Zupełnie nic. Obojętność, zero tęsknoty. Najtrudniej czuć że się ją kocha całą sobą i wiedzieć że bez niej nie można żyć ale ona bez Ciebie jest szczęśliwa. Najtrudniej kochać bez wzajemności. Tak. Tak bym odpowiedziała.
Trzymaj się sensu rzeczy, a słowa się znajdą.
Nieszczęśliwy, kto nigdy nie był nieszczęśliwy.
"Jeśli nie kradniesz tylko dlatego, bo jest taki zakaz i boisz się popełnić grzech lub iść do więzienia, wcale nie jesteś człowiekiem moralnie wartościowym."
Istnienie poprzedza istotę. To oznacza, że najpierw człowiek istnieje, spotyka siebie, pojawia się na świecie, a dopiero potem definuje siebie.
Człowiek, który ma dlaczego żyć, zniesie prawie każde jak.
Filozofowie rozmaicie interpretowali świat. Idzie jednak o to, aby go nie zmieniać.
Nadzieja świata leży w dialogu i w przestrzeganiu praw dekalogu.
Kraina szczęścia nigdy nie powstanie,
bo ludzie zawsze stworzą sobie nowe problemy, z którymi będą walczyć.
Człowiek rodzi się wolny, a wszędzie jest w okowach. Kto myśli, że jest panem zwierząt, bardzo się myli, jest tylko ich stróżem. A jego obowiązkiem jest służyć im do póki żyje. Jeżeli nie służy, jest gorszy od zwierząt.
