Każdego dnia jesteśmy na świecie przez zbyt krótki czas, by móc pojąć znaczenie tego, co widzimy. To, co jest niepojęte, przekracza naszą wyobraźnię i staje się częścią naszej codziennej rzeczywistości.
Błąd leży w pośpiechu.
Nie odkrywamy prawdy, jedynie zatrzymujemy się na pewnym odcinku poszukiwań. Zawsze za tym, co wiemy, kryje się inna niewiadoma. Jak za horyzontem. Jak dalej w głąb atomów.
Wiedza, którą posiadam, nie jest prawdą; prawdą jest tylko to, czego jestem pewien. A tego istnieje mało. Mam dużo wątpliwości. Moja natura skłania mnie do wątpienia.
Zważmy zysk i stratę, zakładając, że Bóg jest [...],jeśli wygrasz, zyskujesz wszystko;jeśli przegrasz, nie tracisz nic.
Świat nie jest ani logiczny, ani nielogiczny, lecz sprzeczny. Potraktuj go poważnie i pęknie ci serce. Potraktuj go z dystansem, a zorientujesz się, że jest to tylko zabawa słów.
Nie ma nic chwalebnego bez cnoty.
Czym jest człowiek w naturze? Niczym w stosunku do nieskończoności, wszystkim w stosunku do niczego, pewną środkową wartością między niczym a wszystkim. Niewystarczalnie zrozumiane, to jest coś, bo nie można powiedzieć, że nie jest niczym. Porządnie zrozumiane, to jest nicość, bo wszystko jest tylko marzeniem i mgłą.
Czy jest możliwe,
aby żyło moja ciało,
a dusza nie?
Nie jestem pewien, czy mogę dostatecznie podkreślić, jak bardzo istotne jest dbanie o nurt filozoficzny, którego brakuje w wielu dyskusjach, dyscyplinach naukowych, edukacji i nawet w przemyśleniach wielu filozofów. Jeśli stracimy zdolność filozoficznego myślenia, stracimy wiele z walorów, które czynią życie wartościowym.
