Filozoficzne rozważania o prawdzie
Prawda nie jest ani tym, co się ukrywa, ani tym, co się ukazuje, ale tym, co się objawia.
Filozoficzne rozważania o prawdzie, prosto z umysłu jednego z największych myślicieli - Martina Heideggera.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Największym tajemniczym problemem jest: kim jest człowiek?
Nie trzeba biegać przez życie po to, by zobaczyć więcej krajobrazów, jakby były tylko obrazami. Wytrzymaj jedno miejsce jak drzewo, rosnące tam, gdzie ziarno lądowało, nie tam gdzie chciało być.
Dwie rzeczy napełniają umysł coraz nowym i rosnącym podziwem i czcią, im częściej i uporczywiej zastanawia się nad nimi, to stworzona gwiazda nad mną i moralny prawo we mnie.
Wiele dasz nawet wtedy, gdy nic nie dasz, jak tylko dobry przykład.
Ta sama rzecz nie może jednocześnie istnieć i nie istnieć, tak samo jak to samo nie może należeć i nie należeć w tym samym sensie
Wielość książek rozprasza ducha.
Lustra powinny myśleć dłużej zanim odbijają obraz. Powinno myśleć zanim odbija, nie odbija każdego przyszłego człowieka, który patrzy w niego.
Nie ma nic, co by tak skutecznie pomagało przeżyć wszystko, co zdarza się w życiu jak umiejętność patrzenia na to z dystansu, czyli czysto filozoficzna postawa, która polega na zrozumieniu, jak mało jest ważnych rzeczy.
Czym jest prawda? Naznaczonym odciskiem łatwowierności? To, co zwykłe, znanego każdemu uczniowi, zdawkowe na użytek filozofii? Prawda to cel życia, uzyskanie jej jest zwycięstwem.
Co nie jest moralnie dobre, nie jest pożyteczne.