Człowiek nie może udawać, że stoi wyżej od innych stworzeń w dziedzinie etyki, duchowości, rozwoju lub cywilizacji, żyjąc jednocześnie według niższych standardów niż sęp lub hiena.
Czas jest najważniejszym surowcem, nie możemy go wyprodukować, kupić, nie możemy go powiększyć. Możemy jedynie zmienić sposób, w jaki go zużywamy.
Ludzie są jak rzeki - woda obecnego człowieka płynie stałe, ale nie jest to już ta sama woda. Tak samo człowiek opiera się zawsze na sobie, a jednak jest ciągle innym.
Ne quid nimisnic ponad miarę.
Człowiek to tylko trzcina, najdelikatniejsza w naturze, ale to trzcina myśląca. Nie trzeba wszechświata, aby go zgnieść; wystarczy mgła, kropla wody. Ale nawet gdyby wszechświat go zgnieść, człowiek byłby jednakomyślącą trzciną, jaśniejszą od niego.
Aforyzm jest ostatnim ogniwem długiego łańcucha myśli.
Życie to seria naturalnych i spontanicznych zmian. Nie opieraj się im - to tylko stwarza cierpienie. Pozwól rzeczywistości być rzeczywistością. Rzeczy po prostu są. Spontaniczność jest metodą naturalnej zmiany i jest to jedyna rzecz, której nie można zamienić niczym innym.
Pamiętaj, aby wspinając się w górę, kłaniać się każdemu kogo spotkasz na swojej drodze.
Prawdopodobnie spotkasz tych samych ludzi, pędząc ze szczytu w dół. Możesz wtedy potrzebować ich pomocy...
Nie mamy nawet odpowiedniego języka dla realnej i irrealnej rzeczy jednocześnie, dla tego, co jest jednocześnie prawdą i fałszem.
Człowiek, który nigdy nie popełnił błędu, nigdy nie próbował niczego nowego.
