Nie zawsze się traci, kiedy ...

 Rzeczywistość nie jest tym, co jest obiektywne, niezmienne. Jest to to, co przez nasze zmysły postrzegamy jako prawdziwe. To, jak interpretujemy otaczający nas świat, to, jak go doświadczamy. To jest nasza rzeczywistość.

 Dwie rzeczy napełniają umysł coraz nowym i rosnącym podziwem i czcią, im częściej i trwalej zastanawia się nad nimi: gwiaździste niebo nade mną i moralny praw wewnątrz mnie.

 Nie oznacza to, że nie istnieją 'rzeczy takie, jakie są', ale tylko to, że pełne zrozumienie ich natury jest niemożliwe bez zrozumienia, jakie znaczenie mają one dla nas.

 - Cały czas mam wrażenie, że się ojciec ze śmierci trochę śmieje.
- Co robić - jeśli tylko się da, to ze śmiercią trzeba POGODNIE :)

 Najtrudniejszym zadań, jakie człowiek ma do wykonania, nie jest nigdy innych zrozumieć, ile siebie samego. To zadanie jest na tyle skomplikowane, że wielu ludzi nigdy go nie realizuje.

 Wiedza, która nie jest zdolna do jasnej obrony, albo jest fałszywa, albo przynajmniej powinna być uznana za bliską fałszu; nie powinno się jej zatem przyjmować do użytku, dopóki nie zostanie poddana doświadczeniu.

 Każdego dnia jesteśmy na świecie przez zbyt krótki czas, by móc pojąć znaczenie tego, co widzimy. To, co jest niepojęte, przekracza naszą wyobraźnię i staje się częścią naszej codziennej rzeczywistości.

 Gdy mi smutno gdy mi żle Ubieram okulary chowam się może nikt się nie domyśl
może nikt nie zapyta.
-Ej co jest?......

 Dla całego świata możesz być nikim, dla kogoś możesz być całym światem.

 Prawdziwe szczęście to harmonia z samym sobą, to stanie na uboczu życia i widzenie, dokąd idzie. To bycie wolnym od niepotrzebnych zmartwień, wyrzutów sumienia, ambicji, zazdrości, nienawiści.