"Kiedy nie ma się czego bać, tchórz może być tak ...

 Szkoda mi patrzeć na inne ludzkie stworzenia i z niechęcią widzieć, jak botaniczni uczeni napotykają sobie nawzajem trudności. Oh! gdybyśmy szczerzej dzielili się swoimi uczuciami — jak wiele przeświadczeń moglibyśmy zyskać z porównywania doświadczeń!

 Odpowiedział, że nie ma prawa nikogo kochać, że zasługuje na samotność.

 Szczęście zwalnia ludzi z obowiązków.

 Kiedyś może znajdziesz coś,
dlaczego warto żyć przez całą wieczność.

 Podejrzliwość w stosunku do wszystkich jest męcząca, trzeba komuś ufać, bo trzeba przy kimś odpocząć.

 Nigdy nie będę twoim wrogiem. Nigdy.

 Piętnaście minut po czwartej wszystko wydaje się możliwe. Absolutnie wszystko.

 Zapachniało morzem i rozkoszą.

 Lękam się śmierci, ale bardziej boję
się zmarnować życie. Lękam się miłości,
bo wiążą się z nią sprawy, które mi się wymykają; jej blask jest ogromny,
ale jej cień mnie przeraża.

 A ja byłam gotowa mu
wybaczyć. Gotowa zrobić wszystko,
byle przeczołgać się z powrotem
przez czas i przestrzeń i cały równoległy wymiar egzystencji,
żeby tylko znów być z nim.