W rzeczywistości jest tak źle, ile się zła samemu uczyni.

 [...] gdy nauczyłem się wspominać, nie nudziłem się już wcale.

 Czasem musimy być bezwzględni w stosunku do wrogów. Czasem też w stosunku do tych, których kochamy.

 Lecz broń zdrady zawsze jest obosieczna.

 Zaryzykowałaś życiem, żeby mnie ocalić. Nie mogę pozwolić, żebyś cierpiała z tego powodu. Poświęciłaś się dla mnie, nie mogłabym prosić o nic więcej. Nie będę cię osądzać. Jedyne, co mogę w tej chwili zrobić... to ci podziękować. Dziękuję ci. Dziękuję, że uratowałaś mi życie.

 Być może człowiek powinien oddać się właśnie temu, skoncentrować się na poszukiwaniu znaczeń, nie słów.

 Mnóstwo się marnuje, a zwłaszcza masa słów, z których budujemy nasze prawdy.

 Nie sztuka mieć dzieci, ale trzeba mieć jeszcze czas, żeby je wychować.

 Ucieczka bywa kosztowna, ale czasem jest bardziej potrzebna niż oddech.

 Człowiek nie wie, czym jest pragnienie, dopóki się nie napije.

 Rysowałem diabła bez rogów, bo samiczka.