Nawet najtwardsze słowa nie łamią kości.

 Dobre czasy to nie te, w
których się żyło, ale które się wspomina.

 W tym kraju można być tylko
pijakiem lub bohaterem. Normalni
ludzie nie mają tu nic do roboty.

 Lepiej być w kajdanach z ukochanymi
ludźmi, niż cieszyć się wolnością w samotności.

 Żadna walka nigdy jeszcze nie
udowodniła, że ktoś ma rację lub że jej nie ma.

 Ludzie widzą to, co chcą widzieć.
Nie przychodzi im do głowy, że potworne rzeczy mogą wyglądać pięknie.

 Ze wszystkich chorób
najgorsze są te, które pozwalają
człowiekowi wierzyć,że ma się dobrze.

 - Już jestem twój. Co ze mną zrobisz?
- Ukryję cię tam, gdzie nie spotka cię nic złego.

 Czasami można odnieść wrażenie, że świat jest zbiorową iluzją, lecz to jest iluzją, bo świat nie jest ani zbiorowy, ani iluzyjny. Jest całkiem prawdziwy, a jednocześnie całkiem nieprawdziwy. Taka jest jego natura.

 Czasem zamykają się drzwi, by mogły otworzyć się wrota.

 Któż może wiedzieć, kiedy życie stanie na rozdrożu i dlaczego?