Uczucia nie zawsze przychodzą wtedy, gdy jesteśmy na nie gotowi.

 (...) w życiu i tak nie da się wszystkiego osiągnąć, bo cóż by pozostało dla innych?

 Potężni są już tacy. Czerpią swoją siłę ze słabości innych.

 Człowiek nie zna swojego szczęścia. Nigdy nie jest się tak nieszczęśliwym, jak się mniema.

 Jak wydobyć się z tego labiryntu cierpienia?

 Czy jest sens nadal być
człowiekiem, gdy pozbędziesz się uczuć?

 By uniknąć bólu, najlepiej nie kochać.

 Największym szczęściem
jest kichnąć, kiedy się ma ochotę.

 Historię piszę zwyciężcy.

 Chwile przychodziły i mijały. To miłość splatała je we wspólne życie.

 Kto zapłaci nam za czas, który spędzamy tu ze sobą (bez siebie)?