Wszyscy ludzie są mniej lub bardziej dziwni. Jestem człowiekiem, a więc jestem mniej lub bardziej dziwna.
Cierpliwość jest cnotą zakochanych.
Mężczyźni są bardziej
interesujący w książkach niż w życiu.
Śmiech jest trucizną, której należy się bać.
Ciemność. Niewidzialne dla niektórych, straszne dla innych. Ale dla mnie jest to przystanek. Ciemność to miejsce, w którym zasłaniam swoje słabości, ukrywam swoje błędy, chowam swoje tajemnice. Ciemność jest moją tylko. Ale w mroku jest też światło. Drobne iskry nadziei, które tańczą, mrugają i szukają drogi. Jest to światło, które pokazuje mi, że nawet w najciemniejszej nocy, zawsze jest miejsce dla światła.
Są pośród nas ludzie, którzy uważają,
że jesteśmy na świecie po to, aby
pomagać innym. Są również ci, którzy
nie umieją pomóc nawet samym sobie.
Skromność jest dla świętych i nieudaczników. Ja nie jestem ani jednym, ani drugim.
I przez sekundę, oni i my, w naszej katastrofie, spojrzeliśmy sobie w oczy.
Jeżeli życie byłoby zbyt łatwe, przespałabyś je.
Jeżeli wierzysz w zwycięstwo, zwycięstwo uwierzy w ciebie.
