Bo jaki jesteś ty, mój świecie? Niby wszystko takie proste, ...

 Im więcej odpoczywasz, tym dłużej żyjesz.

 Zbyt wiele tłumaczysz, a to znaczy, że kłamiesz.

 Czuję się prześladowany przez ludzi.

 Przyjaciel to ktoś, kto choć na chwilę umie oderwać wzrok od
siebie samego, aby spojrzeć na
mnie. Uważnie. Życzliwie. Łagodnie.

 I chyba nauczyłam się żyć ze swoją pamięcią, tak jak żyje się z przewlekłą chorobą.

 Jedyna grupa, z którą nie
masz problemów, to twoja grupa krwi.

 Takie jest prawo życia, że wszystko musi umierać. Lecimy, lecimy w przestworza i nagle jest koniec, pada słowo: finis, i wszystko znika. Na zawsze.

 Musisz być w stanie pozwolić sobie na luksus, żeby móc nim pogardzać.

 Prawdziwe życie przynosi zdecydowanie dziwniejsze zdarzenia, niż jest w stanie wymyślić najbardziej twórcza wyobraźnia.

 Ale to jest nieprawda i groteska, jak cały obóz, jak cały świat.