Wstań, idź i zacznij żyć.

 Maskowanie się i tajemniczość wydają się konieczne w życiu melancholika.

 Dlatego nie lubię luster, które pokazują moją prawdziwą twarz. Kiedy jestem sama, często spadam w pustkę. Muszę ostrożnie stawiać stopy, żeby nie spaść z krawędzi świata w nicość. Muszę uderzać ręką w jakieś twarde drzwi, żeby przywołać się z powrotem do ciała.

 Nie musiałbym widywać tych, których bardziej interesuje życie kogoś innego niż swoje. Ludzi, którzy są tak wścibscy, że byliby w stanie zrobić wszystko, żeby dowiedzieć się czegokolwiek o drugiej osobie. Oczywiście czegoś złego, dzięki czemu złudnie poczują, że są lepsi od innych, że ich życie wcale nie jest takie złe.

 Życie jest krótkie, a śmierć wieczna.

 Za każdym razem, gdy Eliana dotykała piórem strony, szukała swojej tożsamości.

 Dżentelmen postępuje tak jak powinien, a nie tak, jak ma ochotę.

 Rozmazana plama - sam dość często odnoszę wrażenie, że nią jestem.

 Na pierwszej randce spytałam, co we mnie widzi. Odpowiedział: "Swoją przyszłość".

 W dzisiejszych czasach ludzie zbyt wiele myślą i niepotrzebnie wszystko analizują.

 Nasze życie jest takie dziwne, podróżujemy po całym świecie w pogoni za marzeniami.