Nie umiem tego wyrazić, ale z pewności każdy człowiek zdaje ...

 Wspomnienia są jak muchy,
można je odganiać, ale nic ich nie powstrzyma przed powrotem.

 Ktoś z zewnątrz musi przyjść i podać mi rękę, by wyprowadzić mnie z moich ciemności.

 Wielkie słowa nawet myszy jeszcze nie zabiły.

 Czy normalne jest to, że ktoś chce być przez całe życie taki normalny?

 - Skarbie, my wszyscy mamy blizny.

 Na odrobinę szczęścia nigdy nie jest za wcześnie.

 Mieli bardzo prosty plan: być razem do końca życia.

 To było nieuniknione: zapach gorzkich migdałów przypominał mu zawsze los trudnych miłości.

 Czy można kogoś pokochać zanim się go zobaczy?

 Jest miłosierdzie w zapomnieniu, ale także w pozwoleniu by o nas zapomniano.