Każdy umysł jest kosmosem.

 Wielu ludzi chciałoby kochać, ale boi się,
że trzeba za to poświęcić coś z przeszłości
albo przyszłości. Ty nie masz nic do
stracenia, bo masz tylko teraźniejszość.

 Wolałam raczej skrywać ból pod osłoną ciętych ripost.

 Nic nie może się równać z dotykiem czyichś dłoni na twojej skórze.

 Chaos był zawsze naturalnym stanem wszechświata.

 Ludzie, którzy tracą sens życia, mają często uczucie, że są jak odpadki zaśmiecające środowisko. Wydaje
im się, iż zajmują zbyt dużo miejsca.
I dlatego chcą być jak najmniejsi.

 A wie pan co jest najlepszego w złamanym sercu? (...) Tak naprawdę można je złamać tylko raz. Reszta to ledwie zadrapania.

 Człowiekiem gardząc, sami tym sposobem się poniżacie...

 Zagubiłam się w Agencji w nadziei, że odnajdę swoje miejsce.

 Nie mam zamiaru być jednym z tych, którzy siedzą, gadając o tym, co zamierzają zrobić. Po prostu to zrobię. Wyobrażanie sobie przyszłości to rodzaj beznadziejnej tęsknoty.

 Chociaż oboje konsumują drobne kęsy czasu, wciąż pozostaje im niestrawna wieczność.