Życie jest tak piękne, że śmierć się w nim zakochała ...
Życie jest tak piękne, że śmierć się
w nim zakochała zazdrosną, zaborczą
miłością, która zgarnia wszystko, co się da.
Zawsze ulega się urokowi tajemnicy. Pomimo niedorzeczności sytuacji.
Cóż można powiedzieć, kiedy już można powiedzieć wszystko.
Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.
Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.
Nie zaczynaj dzisiejszego dnia od rozpamiętywania wczorajszych zmartwień!
Niczyje życie nie idzie na marne.
Na marne idzie jedynie ten czas,
kiedy myślimy, że jesteśmy sami.
Kończą mi się żyły i pieniądze.
Szukam siły nie po to, by stać się
mocniejsza od innych, ale by
zwalczyć swego najgroźniejszego
przeciwnika: własne wątpliwości.
Też mi ochroniarz. Jaszczur roślinożerny, krowa w pancerzu.
Przenieść się do XIX wieku, kiedy mężczyźni byli mężczyznami, a kobiety nosiły zwiewne szaty.