Życie jest tak piękne, że śmierć się w nim zakochała ...
Życie jest tak piękne, że śmierć się
w nim zakochała zazdrosną, zaborczą
miłością, która zgarnia wszystko, co się da.
Zawsze znajdzie się ktoś, kto bardziej jest więźniem niż ja.
Skoro Bóg tak rozumnie prowadzi owce, poprowadzi też człowieka.
Złamane przyrzeczenia są jak rozbite lustra. Ranią tych, którzy się ich kurczowo trzymają
i wpatrują w popękane odbicia samych siebie.
Jakież dziwne są te ludzkie charaktery! Nawet miłują tak, jakby nienawidzili!
Ludzie zawsze widzą to, co chcą zobaczyć. I niezmiernie rzadko zwracają uwagę na to, co tak naprawdę otacza ich z każdej strony.
Pomieszczenie było takie duże, a ja byłam taka mała.
- Tylko milczenie na odpowiedzi na wszystkie pytania.
Za tym światem istnieje świat cienia, z którego mogę czerpać moc.
Człowiek jest jak fajka z gliny - jest kobietą, ale przeciąga przez siebie całe kosmiczne złoto. A potem krzyczy, że go to męczy. Kobieta jest jak kawałek złota - mężczyzna próbuje z niej wydobyć całą srebrną korę. A potem krzyczy, że go to męczy.
Najdłużej trwa zawsze ta sekunda, która zwiastuje nadchodzącą zgrozę.