(...) wiara jest potrzebna, bu otumaniać lud.

 Bo od złotych dłoni zawsze chłodem wionie, a dotyk kobiety jest ciepły.

 Ten, kto ulega, nie zawsze jest słaby. Mądrze wybieraj swoje zwycięstwa.

 -Co robiłaś wieczorem?
-Siedziałam i gapiłam się w zegar, aż wydawało mi się, że już mogę do ciebie zadzwonić, żeby nie wyszło, że za bardzo mi zależy.
-A ty co robiłeś?
-Siedziałem i czekałem na twój telefon i zastanawiałem się, co powiedzieć, żeby nie wyszło, że za bardzo mi zależy.

 Pewne rzeczy nigdy nie
umierają; one cichną na
jakiś czas, ale nigdy nie umierają.

 Lecz przecież nawet wówczas, kiedy człowiek nie jest sparaliżowany strachem albo nie wyje z bólu, życie stanowi nieprzerwane pasmo zmagań z głodem, chłodem, bezsennością,
ze zgagą lub rwącym zębem.

 I lubię nocą słuchać gwiazd. Są jak pięćset milionów dzwoneczków.

 Najjaśniejszym blaskiem świeci się wtedy, gdy wokół panuje ciemność.

 Zawsze pamiętaj, że tłum, który oklaskuje twoją koronację, jest tym samym tłumem, który będzie oklaskiwał twoją egzekucję.

 Stałam się samotną wyspą.
Spustoszoną wojną ziemią, na której nic
nie rośnie i gdzie horyzont jest nagi. Tak to ja.

 Nauka to czary, które naprawdę działają.