Jeśli o nic nie prosisz, niczego nie dostaniesz. Więc proś. ...

 Kłamać, czyż nie znaczy wyrzekać się własnej godności.

 Czasem zależy nam na kimś i
lubimy spędzać z nim czas, ale
to nie wystarcza, żeby być razem.

 Siedzimy zasłuchani i zauroczeni jak
zawsze, gdyż dobre opowieści mają to
do siebie, że ich magia nigdy nie blaknie.

 Była w tym okrutna ironia, że aby ocalić ludzi, trzeba zniszczyć kościół.

 Łatwiej jest nienawidzić kogoś, kogo się kochało, niż pozostać obojętnym.

 (...) często człowiek sobie nie zdaje sprawy, co go najbardziej interesuje, dopóki nie zacznie mówić o czymś innym, mniej interesującym.

 Może był to jedyny człowiek, któremu rzeczywiście wierzył bodaj także z powodu pewnej wygody psychicznej - podejrzliwość
w stosunku do wszystkich jest męcząca, trzeba komuś ufać, bo trzeba przy kimś odpocząć.

 W liczbie jest moc.

 -Och, Ellen, jakie to strasznie smutne mówić o miłości, a nigdy jej nie zaznać.

 O nic nie błagaj, bo próżne marzenia,
By człowiek uszedł swego przeznaczenia.