Kiedy ludzie cię kochają, ufają ci.

 Jestem chora na wieczny niedosyt miłości. Nie chcę pokarmu, chcę zjadać miłość.

 Życie rzadko kiedy bywa takie, o jakim marzymy.

 Niektórzy ludzie mają tylko jedną właściwą chwilę na właściwe słowo.

 Żałoba to dom, który znika ilekroć ktoś zapuka do drzwi, dom, który wzlatuje w powietrze przy najlżejszym powiewie, który wkopuje się w ziemię, kiedy wszyscy śpią

 Zarzuty można odeprzeć, pretensje zbagatelizować, za obrazę przeprosić. Na obojętność jednak nie ma rady.

 Ale książki to nowe ziemi! To i księżyc, i statki; to jest myśl i piękno, to jest prawda i życie.

 Tych z nas, których chwalą tak rzadko, nawet nieszczerość może chwycić za serce.

 Sami kreujemy własny los
i to, czy będziemy żyć ciekawie, zależy przede wszystkim od nas.

 Trudno oczekiwać empatii po kimś, kto lubi zabijać.

 Rodzimy się ze złudzeń i śmierć też jest tylko przejściem z jednego złudzenia w inne.