Smakował jak rzeczy, które nie mają smaku: ciepło, życie prawda, ...

 Chwile przychodziły i mijały. To miłość splatała je we wspólne życie.

 Poza tym na świecie jest
niewiele istot groźniejszych od kobiety.

 (...) jeżeli to, co mówisz, nie jest piękniejsze od ciszy, lepiej milcz.

 Kobieta wiele wyczuwa z tego, o czym milczą mężczyźni.

 Piękno tej chwili miało po prostu stać się naszym życiem.

 Wcześniej czy później wszyscy musimy stanąć przed wyborem. Poświęcić jedno, aby zyskać coś innego. W takich chwilach najważniejsze jest nie żałować tego, co tracimy. Bo jakkolwiek wielki będzie ból straty, jest to uzasadniona cena, jaką trzeba zapłacić za dokonany wybór...

 Nie można przestać kogoś kochać w jeden dzień. To nie takie proste.

 Jednak największy kłopot mam ze słowem "jestem".

 Człowiek człowiekowi panią z dziekanatu.

 Zaczynam pojmować, że jedno życie to zdecydowanie za mało.