
Jeszcze za mało się boję. Za bardzo boję się ich, ...
Jeszcze za mało się boję. Za bardzo boję się ich, ale za mało siebie samego.
Każde spotkanie niesie w sobie początek straty.
Ona mnie stworzyła i ona mnie zgubiła.
Szukałeś mnie? - spytała go
pewnego dnia, a on odparł: Przez całe życie.
Kocham cię, to nic i wszystko zarazem.
Gdy jest się żywym, większość czasu spędza się na wybaczaniu innym, natomiast w obliczu śmierci należy wybaczyć sobie.
Posyłacie mnie do świata lepszego, niż ten był kiedykolwiek.
Naszym przeznaczeniem jest próbować osiągnąć to, co niemożliwe, dokonać niezwykłych czynów, nie zważając na lęk. To nasz obowiązek wobec przyszłości.
Ukochaj przede wszystkim siebie.
Oddaliłam się z triumfującym kwikiem w duszy.
Nigdy nie będę twoim wrogiem. Nigdy.