Jeszcze za mało się boję. Za bardzo boję się ich, ...
Jeszcze za mało się boję. Za bardzo boję się ich, ale za mało siebie samego.
Udostępnij:
Inspiracje:
Przyjaciele są po to, żeby się troszczyć o człowieka.
Nieżywi milczą. Żywi nie słyszą. Energia dźwięku rozjaśnia mrok.
Rzecz w tym, pani MacDonagh, że
kosmos jest takich rozmiarów, jakie
jest w stanie objąć pani umysł. Toteż niektórzy ludzie żyją w niezwykle
małych światach, a niektórzy w świecie niekończących się możliwości.
W twoich oczach dostrzegłam smutek i osamotnienie. Chciałam cię uzdrowić, być balsamem na twoje rany, opatrunkiem i antidotum na nieszczęścia. Zawsze próbowałam naprawić twoje życie. Wciąż to robię. To moja pięta achillesowa.
Do pomyłki należy się przyznać, zwłaszcza przed samym sobą, a potem uczynić wszystko, by ją naprawić. Uczymy się przez całe życie. Wszyscy.
z książki Zwiadowcy
Twoją największą siłą jest twoja największa słabość, Max.
Powiedziałeś, że idziesz się przejść!
Jaki cholerny spacer zajmuje aż sześć
godzin?!- Eee, dość długi? – podsunął Jace.
Ufaj tym, którym pomogłeś, bo oni też ci pomogą.
Czułam się bardzo samotna przy nich wszystkich.
Czasem ktoś, kto zechce wysłuchać
drugiej osoby, ma większą moc, niż czary.