I przez sekundę, oni i my, w naszej katastrofie, spojrzeliśmy ...

 I zniknął. O tym, że w ogóle tutaj był świadczyły zaparowane od naszych oddechów szyby.

 Mam świadomość, że wszystko, co wydarza się między nami, jest inne, niżbyś chciał, ale czasem tak się dzieje, tak w życiu bywa, że ludzie chcieliby zrobić ze sobą wszystko, a tylko rozmawiają.

 Jeśli skradnę wam w ciemności całusa, to nic wielkiego. Zrobię to, ponieważ was kocham.

 Jej ciche „dzień dobry” zabrzmiało jak „przepraszam, że żyję”.

 Ubóstwiam przyjemności nieskomplikowane. Jest to ostatnia ucieczka istot skomplikowanych.

 Zakochanie nigdy się nie boi. Gdybyśmy dorównywali mu odwagę, bylibyśmy niepokonani.

 Czas ma niebywałą moc – jest w stanie nawet zrównać z ziemią góry. Ale z drugiej strony daje nam nieograniczone możliwości. Możemy go wykorzystać, by budować, rozwijać się, spełniać marzenia. Dzień za dniem, krok po kroku. Wszystko jest możliwe, jeśli tylko damy sobie na to czas.

 Lecz przecież nawet wówczas, kiedy człowiek nie jest sparaliżowany strachem albo nie wyje z bólu, życie stanowi nieprzerwane pasmo zmagań z głodem, chłodem, bezsennością,
ze zgagą lub rwącym zębem.

 Balansujemy na delikatnej huśtawce,
którą stanowi nasz dziwny układ – na
samych końcach, wahając się, a ona chwieje
się niebezpiecznie. Oboje musimy przejść
bliżej środka. Mam jedynie nadzieję, że żadne
z nas podczas tej próby nie spadnie.

 Kiedy jestem głupi tolerują mnie, kiedy mam rację, wpadają w gniew.